ஊடகப் பயங்கரவாதம்..

 

ஊடகப் பயங்கரவாதம் என்ற ஒரு சொல்லாட்சி இருக்கிறது. ஆனால் என்னைக் கேட்டால் பயங்கரவாதத்தின் உயிர்நாடியே ஊடகங்கள்தான் என்பேன். 

 

ஏகதிபத்திய தேசங்கள் மற்றும் சர்வதிகார அரசுகளின் கனவுகள், நலவுகள், எதிர்பார்ப்புக்கள் எல்லாம் இப்படியான ஊடகங்களினாலே சாத்தியப்படுகிறது.

 

ஒரு இரையான்மையுள்ள நாட்டை தன்னுடைய அரசியல், புவியியல், பொருளியல் நலவுகளுக்காக ஆக்கிரமிப்பு செய்ய வேண்டும் என்றால் அல்லது ஒரு நாட்டின் பெரும்பான்மை சமூகத்தை தங்களுடைய அரசிற்கு ஆதரவாக சிறுபான்மை சமூகத்திற்கு எதிராக தூண்டி விட வேண்டும் என்றால், அதற்கு தோதுவான ஒரு நாடகத்தை தயாரித்து ஒளிபரப்ப வேண்டும்.

 

 இதனை மிக நேர்த்தியாக நிறைவேற்றுகின்றன அதன் அடிமை ஊடகங்கள்.

மட்டுமல்லாமல் மக்களின் மனப்பாங்கை திசை திருப்புவதில் ஊடகங்களின் பங்கு உச்சபட்சம் எனலாம். 

 

தன்னுடைய எஜமானின் எதிரிக்கு எதிராக, எதிராளிகளை உற்பத்தி பன்னுவதில் ஊடகங்களின் வகிபங்கு மிக மோசமானது.

 

இத்தகைய சூழ்ச்சிகள் நிறைந்த ஊடக வலைப்பின்னல்களுக்கு மத்தியில், நடுநிலை ஊடகங்களும் ஆங்காங்கே செயற்படுகின்றன என்பதில் மாற்றுக் கருத்து இல்லை. ஆனால் துரதிஷ்டம் அவைகள் பெரும்பாலும் மக்கள் மயப்படாத, வளங்கள் குறைந்த, மிகவும் அவல நிலையிலே காணப்படுகின்றன. 

 

விரும்பியோ விரும்பாமலோ ஊடகங்களினால் உள்ள உறவு இன்றியமையாததுதான். நாட்டு நடப்புக்கள், உலக விவகாரங்கள் போன்ற செய்திகளை தாங்கி நிற்பது ஊடகங்களே. 

 

ஆனால் நாம் விழித்துக் கொள்ள வேண்டும்; விடயதான விடயப்பரப்பை பொறுத்து, சமூகத்தின் தூரநோக்கை கருத்திற் கொண்டு, ஊடகங்களின் தன்மைகளை அறிந்து, வெளிவரும் செய்திகளின் ஆல அகலங்களை புரிந்து அதனை துறைசார் நல்ல அறிஞர்களிடம் ஒப்படைத்து விளக்கம் எடுத்துக் கொள்வதே புத்தி சாதூர்யமானது. மேலும் நாட்டு சூழலுக்கும், சமூககத்திற்கும் துரும்பிற்கும் பயன்படாத விடயங்களில் அவற்றை அலட்டிக் கொண்டு கருத்துச் சொல்ல முற்படுவதை விட அவற்றை மௌனமாக கடத்துவது, காலம் அவற்றின் முடிச்சுக்களை லாபகமாக அவிழ்த்து விடும்...